Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Leuke site Schone vijver,alleen doe ik het geheel anders. Ik trek een zeis vlak over de bodem en verwijder vervolgens de losgekomen bladeren,nooit iets van wortelrot gemerkt.
Nog een vraagje erbij. Is het erg als de bladeren van de waterlelie onder water is? Of moet ik hem ophogen dmv een steen,zodat de bladeren boven water liggen?
Die wortelstokken zijn soms wel een kleine arm dik, dat knip je niet zomaar een beetje door. Aan mijn wortelkluiten maak ik een handvat in dikke metaaldraad. Dan kan ik ze beter opvissen met een hark. Ik trek ze dus ook in het ondiep gedeelte van de vijver en dan liggen alle wortels al bloot en klaar om af te zagen. Dat inrotten waar velen voor vrezen, zelfs bij het afplukken van bladeren, daar heb ik nog nooit wat van gemerkt. Ik plant de grotere waterlelies ook niet in mandjes. Ik maak een stropzakje van een rond stuk vijverfolie waar ik rondom gaatjes in aanbreng. Daaarop leg ik de waterlelie, samen met wat aarde uit de moestuin en een klomp lood of een dikke kasseisteen. Ik weef een staaldraad door de rand en trek dat dicht,er op lettend dat de groeipunten naar buiten steken. Aan die strop bevestig ik dan mijn lus (handvat) om ze later weet te kunnen boven halen. Het gewicht dat ik er bij stop moet beletten dat de waterlelie zou beginnen drijven, want dat gebeurt nogal eens door al die holle stengels. Deze werkwijze is een eigen uitvinding en zul je wel in geen enkel boek vinden.
Ik ben ook niet zo gelukkig met de vorm, de verhoudingen en de afmetingen van de plantplandjes uit de handel en met mij ook nog wel echte vijverspecialisten. Daarom maak ik er soms ook zelf, maar dat is een verhaal voor een volgende keer.