Laten we de dag beginnen met het goede nieuws en erg belangrijk omdat we de Stille Oceaan opgaan met een klein sloepje om de grijze walvissen te gaan bezoeken die hier elk jaar naartoe migreren helemaal vanuit de Noordelijke IJszee via de Beringstraat om hier hun jongen in de baaien van Baja California op de wereld te komen zetten; de koude wind van de laatste dagen is gaan liggen en het is halfbewolkt wanneer we weer eens vroeg uit de veren zijn want om acht uur stipt komt een minibusje ons oppikken om naar de zee toe te rijden. We zijn met vier; ET en ikzelf evenals onze buren uit Hotel Caracoles. We stellen ons aan elkaar voor en beginnen aan de trip. Onze buren blijken een koppel uit Los Angeles die hier elk jaar de walvissen komen opzoeken in San Ignacio en in Guerrero Negro. De chauffeur van ons minibusje heeft ook goed nieuws, we zijn de enigen die hebben ingeschreven voor deze trip na de strenge wind van de afgelopen dagen en ze zitten hier met een wereldrecord. Het gaat blijkbaar prima met de grijze walvissen die hier elk jaar van december tot half april komen want er waren er nooit eerder zoveel, zo’n 2700 exemplaren. ET, nieuwsgierig als ze terecht is vraagt aan de chauffeur hoe ze die beesten dan wel tellen. De man uit LA zegt al lachend dat zoiets via een telpoort gebeurt zoals je wel eens aan een zwembad of een schaatsbaan tegenkomt. Neen hoor, op drie plaatsen worden de dieren tijdens hun migratie geregistreerd via sonar, okee, klinkt aannemelijk. Via de zoutvlaktes van Guerrero Negro komen we aan bij onze vertrekplaats :
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A6450/A6451/A6452/A6453
Dit is het grote moment, een dag vol zeezoogdieren, erg van genoten en geen cactus te bekennen
[afbeelding verwijderd niet-https] A6455
Al snel blijkt deze baai hier alvast te krioelen van de grijze walvissen waar we ook kijken zien we ze boven water komen om lucht te happen en hun spuitgaten leeg te blazen :
[afbeelding verwijderd niet-https] A6520
Onze buren uit het hotel, die zoals gezegd, hier een jaarlijkse uitstap van maken vertellen ons dat het maar in één op de twee keren gebeurt dat de walvissen beslissen om zelf naar de bootjes toe te komen om kennis met de mensen te maken. Dat gebeurde ook in 2008 toen we deze uitstap in San Ignacio deden maar dat lijkt er dit keer niet in te zitten. We varen van plek naar plek en de talloze walvissen blijven op een veilige afstand, echter niet zonder dat we hier erg van genieten.
Intussen krijgen we ook het gezelschap van een school dolfijnen, het lijken wel een stel spelende kinderen; ze mengen zich tussen de walvissen en lijken de aandacht naar zich toe te willen trekken. Daar slagen ze trouwens aardig in :
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A6523/A6538/A6575/A6596/A6598/A6610
Na meer dan anderhalf uur op een kalme zee breekt de zon door de wolken. We zien steeds meer walvissen langszwemmen, steeds per twee, namelijk een moederdier (met zeepokken over haar lijf) en een in bescherming genomen naast zich zwemmend jong (uiteraard nog zonder zeepokken). En gebeurt er waar wij allen hebben op zitten hopen, een moederdier komt dichterbij, duikt langs ons sloepje kopje onder om daarna met opgeheven hoofd uit de oceaan te verrijzen waarna ze ons onder en langs de sloep komt inspecteren, net zoals ook in 2008 gebeurde.
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] A6618/A6642/A6689
Het contact wordt gelegd, hier beslist niet de mens maar het dier waar en wanneer het contact wordt gelegd. Het moederdier komt als eerste goeiedag aan ons zeggen door haar grote kop boven de rand van ons sloepje te steken. Waarna ze haar jong zachtjes tot bij ons brengt om eveneens kennis te maken met de mensapen. Dit contact gebeurt hier en enkel en alleen hier op de hele wereld en laat opnieuw op ons allen een ongelofelijke indruk na. Meer dan een uur spelen moeder en jong met ons en ons bootje. Uniek en hartverwarmend wanneer je in de ogen van deze beesten kijkt terwijl je ze streelt of zelfs kust zoals onze medereizigers ! Geniet en wordt jaloers
[afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] Met een buikrol komt moeder nog eens langs zwemmen
[afbeelding verwijderd niet-https] A6715/A6734/A6759/E5412/E5436/E5518/A6780
Hoeft enig betoog dat deze mensen de dag van hun leven hebben beleefd ?
[afbeelding verwijderd niet-https] A6781
Omdat onze hotelburen vandaag nog uitchecken nodigen we ze uit in onze kamer want zij filmden terwijl wij de foto’s vastlegden bij deze enige dag. Harde schijven en sticks worden bovengehaald en op deze manier heb ik nu ook nog eens een goed half uur bewegend beeld van het moois dat we vandaag zagen. Omdat ik vorige nacht amper heb geslapen doe ik een middagdutje terwijl Eunice onze woestijnmobiel voor een groot onderhoud de garage binnenrijdt, waarvoor dank ET. Met excuses voor de die-hard cactusfans maar waar ik in 2008 deze sidekick in 2008 oversloeg op dit forum vond ik dat ik er deze maal niet onderuit kon. Morgen vliegen we er met goede moed opnieuw in !
Tot dan,
Alain