Hoe plant ik een boom

wel wij (de grote minou dus ) op dezelfde manier als jij het doet.

Als je weet hoe diep je de boom moet planten zie ik op dat vlak niet direct verschil tussen beide technieken...

Deze site (erg informatieve site over onder meer onderstammen) http://www.orangepippinshop.com/articles/fruit-tree-planting-instructions omschrijft ongeveer dezelfde plantstrategie als degene ik toepasn, maar geeft aan om de grond in het plantgat niet te verbeteren met toevoeging van compost, wat anderen dan weer wel adviseren...

Volgens mij maakt het allemaal niet zoveel uit
Alhoewel, toen ik een plantgat groef voor één van mijn pruimenbomen, zat er op onegeveer 50 cm diepte een oude vloer in de grond (waar dus grond over gegooid was). Zonder zo diep te graven zou ik dat nooit gezien hebben (en had mijn Opal waarschijnlijk een ziekelijk boompje geworden)

Kompost die onvoldoende verteerd is kan in de bodem gaan naverteren. Daardoor kunnen de wortels problemen ondervinden door zuurstoftekort. Met goed verteerde kompost speelt dat niet, en een drainagebuis voor extra lucht in de bodem kan dan ook helpen...

Dat is zever!!!

Het is hoe dan ook beter om de grond rondom het plantgat ook te verbeteren als dat nodig moest zijn. In normale omstandigheden is dat niet nodig, maar in het geval er sprake is van opgehoogde grond kan het inderdaad gebeuren dat planten het moeilijk hebben om uit hun plantgat te groeien, zeker wanneer de kwaliteit van de opgehoogde grond ondermaats is. In dat geval wordt er zelfs gesproken van een bloempoteffect.

Ook bij aanplanten van bomen langs de straat, of na (ver)bouwen kan het gebeuren dat de grond moet losgemaakt worden rondom het plantgat. Als je alleen in het plantgat de grond losmaakt,kan het regenwater niet weg, waardoor de grond in het plantgat regelmatig last heeft van wateroverlast, het zogenaamde badkuipeffect.

Tuinman 65, ik vraag me eerlijk gezegd af hoe vaak jullie een boom planten in onbewerkte grond. Naar mijn ervaring wordt bij de aanleg van een tuin, de bodem in heel de tuin verbeterd voor er bomen geplant worden. En ik kan me niet voorstellen dat je zo weinig professioneel bent dat je dat ook niet zou doen.

En wat ik beschreven heb gaat niet alleen voor openbare aanplantingen. Ik heb het wel vaker meegemaakt dat bij nieuwbouw de slechte grond die uitgegraven is, zonder meer uitgespreid wordt over het terrein.

En bodemverdichting na werken komt niet alleen bij openbare werken voor. En dan helpt het niet om een plantput te maken die grot genoeg is.

In Engeland wordt er vaak op (zware) klei getuinierd en daar wordt de kans op anaërobe gisting (rotting zonder zuurstof) groter wanneer je organische stof in het niet aërobe deel van de grond brengt, wat dan weer kan lijden tot methaan- en andere voor planten schadelijke gasvorming. Daarom raden zij af niet volledig verteerd plantaardig materiaal onder in het plantgat aan te brengen. Op zandgrond dringt de zuurstof over het algemeen dieper in de grond door en moet je enkel bij het planten van bomen met erg grote kluiten hiermee rekening gaan houden (bv wanneer je in de zavel terchtkomt bij het graven van de plantput). Het hangt dus van de situatie af.
Op langere termijn moet je ook rekening houden met het feit dat de boom via zijn wortels zuurstof moet kunnen opnemen in de grond. Om even kort door de bocht te gaan zal een plant door opname van 6 CO2 + 6 H2O via de fotosynthese C6H12O6 (suikers) produceren met als rest 6 O2. De plant kan deze suikers transporteren naar waar ze nodig zijn. Eén van de redenen die nodig zijn is om energie op te wekken om groei mogelijk te maken, dan zal de omgekeerde beweging plaatsvinden namelijk C6H12O6 + 6 O2 (die zuurstof moet dan opgenomen worden) geeft energie vrij, met als reststof 6 CO2 + 6 H2O.
Omdat planten (bijna) geen gassen kunnen transporteren moet voor wortelgroei die zuurstof dus uit de bodem gehaald worden, met alle gevolgen vandien wanneer er geen zuurstof in de bodem zit (er zijn planten die hierop via verschillende vormen van symbiose oplossingen hebben gevonden, maar dat is eerder uitzonderlijk)
In de praktijk moet je dus zorgen dat daar waar zuurstof nodig is, die ook aanwezig is en er geen negatieve gasvorming ontstaat. Op plaatsen waar problemen te voorzien zijn (verdichting door verhardingen, passerend verkeer, daktuinen, grote bakken, ...) kan je de bodem trachten aan te passen door bv lava onder de grond te mengen (zit bv in "bomenzand" e.d.) om zelfs bij compactering een voldoende luchtige grond te behouden.
Het spreekt ook vanzelf dat een juiste soortkeuze essentieel is en het makkelijker is de juiste boom voor de juiste plek (en grond) trachten te kiezen dan met allerlei kunstgrepen trachten toch tegen de natuur in te gaan.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat iedereen hier gelijk heeft, alleen niet in alle omstandigheden, kijk dus eerst naar de plek waar je wil planten, kies de juiste soort, probeer dan de grond optimaal te behandelen en tracht dan een exemplaar te kopen wat op ongeveer dezelfde grondsoort werd opgekweekt als waarin je wil gaan planten ... en dan doet moedertje natuur meestal wel de rest

Moeten we daaruit afleiden dat je meestal niet op zware kleigronden moet werken?

Een ander nadeel van bodemverbetering in zware gronden is dat de grond in de plantput beter water zal doorlaten dan er rond. Daardoor gaat regenwater zich verzamelen in de plantput waar het niet meer weg kan. Je krijgt dan omwille van het lokaal verbeteren een badkuipeffect.

WiPe???

En zoals er tussen de regels wel te verstaan is moet je op zware gronden geduldig het juiste weer afwachten voordat je dat grondwerk kan doen.
Wat soms frustrerend is als professional in de groensector omdat het zeer moelijk is een planning te maken en de klanten niet altijd goed begrijpen (al probeer je het zo goed mogelijk allemaal uit te leggen) dat één mooie dag de lente niet maakt en de grond voldoende opgedroogd moet zijn alvorens je kan beginnen zonder de grondstructuur onherroepelijk te beschadigen.

Je mag toch het hele vorige verhaal (ook dat van het badkuip-effect zoals WiPe het zo mooi omschrijft en wat eigenlijk in essentie op hetzelfde neerkomt, namelijk geen zuurstof en anaerobe gisting omdat de grond oververzadigd is met water) niet onderschatten op zware leem- en kleigrond en wanneer je om welke reden dan ook er toch in slaagt om de grondstructuur om zeep te helpen is het herstel ook veel langzamer dan op zandgrond!
Ook de term grond verbeteren heeft een heel andere betekenis op zware gronden dan op zandgrond. Op zandgrond wil je meer voedsel en vocht vasthouden, wat op kleigronden net niet het probleem is, daar wil je een hogere doorlaatbaarheid en een luchtigere bovenlaag verkrijgen. Vandaar ook de (voor iemand die tuinieren op zandgrond gewend is) soms vreemde behandelingen die je in Engelse boeken of tuinprogramma's te zien krijgt (zoals bv fijn grind in de grond mengen, om maar één ding te noemen).
Op plaatsen waar je zelf het groeimedium moet gaan samenstellen, zoals op daktuinen of in grote bakken en je toch een min of meer gewone tuinsituatie als resultaat wil moet je al helemaal sterk opletten over hoe de "grond" gaat samenstellen, bemesten, draineren, beregenen,...

Ik heb (helaas) al heel wat zwaar foutgelopen situaties (ook door zeer gerenommeerde bedrijven aangelegd) gezien en moeten trachten te herstellen of advies uitbrengen over wat er mogelijke oplossingen zijn en heb daarbij geleerd dat hoe breder je je vizier openstelt en naar de verschillende ervaringsdeskundigen en techneuten luistert in binnen- en buitenland, hoe groter de kans dat je meestal een combinatie van oplossingen kan vinden om een scheve situatie nog recht te trekken zonder volledig alles te moeten herdoen.
Maar één ding staat als een paal boven water, zeker als het de grond, aarde, het substraat of het groeimedium, of hoe je het ook wil noemen betreft: beter voorkomen dan genezen, want zodra het ernstig begint mis te lopen is herstel allesbehalve evident, zoals alle pro's hier op het forum ook al wel zullen gemerkt hebben wanneer ze te laat bij een grondprobleem betrokken worden, als het kwaad al is geschied.

Vandaar de originele post in dit item, waarbij men eigenlijk gewoon de plant in de aanwezige aarde plant zonder extra middelen toe te voegen.
Men gaat (zoals WiPe bedoelt denk ik) de volledige zone behandelen (de hele tuin, of het gehele tuingedeelte) bij (her)aanleg en nadien enkel nog de bovenlaag verbeteren (mesten, mulchen,...) maar niet meer een individuele plant, die wordt gewoon bijgeplant zonder extra ingrepen (en op het juiste moment).
Wanneer je gewoon een put maakt, er een boom in plant en de uitgegraven aarde terug in de put doet zal, als er al een badkuipeffect ontstaat, dit niet lang behouden blijven (tenzij je de aarde onderin de put hebt aangedrukt).
En in Engeland heeft men niet de gewoonte grote bomen aan te planten, meestal maar tot maat 10/12 heb ik de indruk, dus die plantputten worden ook nooit echt groot.