meer dan 10 jaar geleden,ik werkte toen nog als poetsvrouw bij het ocmw,ging ik elke week poetsen bij Frans en zijn vrouw Maria.
geweldig leuk koppel,man was zot van de tuin en was zo blij dat ik er ook van hield.
de eerste keer dat ik er kwam loodste hij me de tuin in en liet een boom zien,speciaal,met bloemen.....
o je hebt een clematis de boom laten begroeien zeg ik
jij bent de eerst die dat door heeft,zegt hij! alle anderen dachten dat de bloemen van de boom zelf waren
zijn vrouw komt amper de tuin in ,enkel om sla en zo te oogsten en krijgt dan kritiek: ge komt hier ook alleen om iets te halen,maar volgens Maria wil hij niet dat ze met de tuin bezig is.
als ik vraag wat is dit en dat krijg ik als antwoord: als ge der niks van verstaat,blijft er dan ook maar uit!!
volgens hem kende ze het verschil niet tussen gezaaid goed en onkruid(en hij was duidelijk niet van plan het haar te zeggen
)
we hebben veel zaden uitgewisseld toendertijd,veel over "den hof" gebabbeld etc....(en Maria zat er dan voor spek en bonen bij)
ik denk nog vaak terug aan hem,veel tips gekregen ook....
nu kom ik onlangs buiten en staat buurman Roger(72) in zijn hofke,dus ook efkes babbelke slaan over de plantjes.
zijn vrouw verschijnt aan het terras en nog voor ze wat zegt roept hij naar haar: ja!?? wadist(vrij hard en onvriendelijk
)
roept ze terug: niks jong!
raar hoor,volgens mij zijn tuinders intolerante mensen tegenover niet tuingekken,ook al zijn ze ermee getrouwd,want wat viel me onlangs op: op een reactie van mijn man over een of andere plant ergens planten die niet strookte met mijn gedacht erover(ik vond zijn uitgezochte plaats stom
) kreeg hij een bitsig: wa weete gij der nu van,bemoeit u der nie mee!(was eruit voor ik er erg in had)hij keek beetje op zijn tenen getrapt en ging maar naar binnen.....
we zijn toch een ras apart,tuingekken....
)