Promo's
Lentetips
Moederdag
Zaden en bloembollen
Praktisch tuinieren
Planten opkweken
Aanleg en inrichting
Tuinapotheek
Decoratie en sfeer
In en om het huis
Huis- en tuindieren
Kas en tuinhuis
Planten kopen
Laatste artikels
Tuinieren
Planten
Vijver & zwembad
De moestuin
Recepten
Bloemschikken
De tuinkas
Klimaatopwarming
Tuinproblemen
Plantengids
Tuinbabbel
Forum
Nieuw
Laatste artikels
Tuinieren
Planten
Dieren
Vijver & zwembad
De moestuin
Recepten
Bloemschikken
De tuinkas
Klimaatopwarming
Tuinproblemen
Plantengids
0Mottig gezicht
▼ Ga naar meest recente reactie
Tekst aangepast
KIJKEN DIE BEESTJES NU NAAR MIJ??? ,....HOE..............WAT.....BEDOELEN ZE MIJ???
[afbeelding verwijderd niet-https]
SORRY
grapje!!!
[afbeelding verwijderd niet-https]
SORRY
grapje!!!donderdag 13 december 2007 - 17:59
AWELawelawelawel Lysianthus,
Ging jij je leven niet beteren ?
Enne, hoe heten die beestjes ?
Groetjes,
Mia
Ging jij je leven niet beteren ?
Enne, hoe heten die beestjes ?
Groetjes,
Mia
donderdag 13 december 2007 - 22:57
Tekst aangepast
Hahahahahahh....................ja, heb ik gedaan ..................maar een beetje af en toe mag hé
Ik weet het niet zeker........zijn het geen stinkdiertjes Mia?
Ik weet het niet zeker........zijn het geen stinkdiertjes Mia?
donderdag 13 december 2007 - 23:30
Tekst aangepast
Lysi wa voor soort beetekes zijn dat? Nog nooit gezien....zien er eigenlijk niet gevaarlijk uit maar hebben wel gevaarlijke klauwen 
Oei juist op hetzelfde moment (probke opgelost)
Oei juist op hetzelfde moment (probke opgelost)
donderdag 13 december 2007 - 23:34
Tekst aangepast
Cetinel heeft gelijk...............de tekening is heel anders...........sorry!!
De Das
Dassen zijn de
grootse roofdieren van Nederland. Ze lijken een beetje op beertjes. Maar je herkent ze meteen aan hun zwart-wit gestreepte kop. Dassen zijn schuwe dieren. Ze komen pas tevoorschijn als de zon ondergaat. Ze hebben geen natuurlijke vijanden. Hun grootste vijanden zijn mensen en auto's.
Dassen zijn ongeveer 75 cm groot, mèt staart van bijna één meter. Hun kop is zwart wit gestreept, hun ruige vacht lijkt grijs, maar dat komt omdat elke haar zwart en wit gekleurd is.
Het vrouwtje van de das noem je een zeug, het mannetje een beer. Je ziet haast geen verschil tussen beide. De beer is wat forser en de zeug heeft een mooiere staart. Dassen kunnen redelijk zien, maar ruiken doen ze ongelofelijk goed. Ze bewegen zich langzaam, maar als het moet maken ze flinke sprongen. Ze houden van baden en zwemmen.
Dassen hebben zeer gespierde voorpoten. Daar kunnen ze zo snel mee graven, dat je hen met een schop niet bijhoudt! Met hun sterke nagels kunnen ze zelfs in harde grond, zoals leem, mergel en klei graven.
Ondergrondse burcht
Dassen wonen op stille, afgelegen plaatsen. Daar graven ze hun 'burchten'. Dat zijn vaak enorme ondergrondse holen, met lange gangen, verschillende verdiepingen, kamers, kokers voor frisse lucht en zelfs wc's voor de jongen. Ze worden zo knap gemaakt, dat de dassen er veilig zijn bij regen en bosbranden. De burchten worden vaak al eeuwenlang door dassen bewoond. Generaties hebben eraan gebouwd en verbouwd. En nog steeds gaan er dassen mee door, ze worden steeds maar groter. Nieuwbouw komt niet zoveel voor. Dassen hebben dikwijls nog een tweede burcht in de buurt. Een soort vakantiehuis.
Schoon en netjes.
Dassen zijn gezelligheidsdieren, ze kunnen wel met z'n twintigen bij elkaar leven. Toch zijn hun burchten heel schoon en netjes. De kamers zijn ingericht met mos, blaadjes en gras. En regelmatig houden ze grote schoonmaak. Dan gaan de oude spullen eruit, ze worden gelucht of er worden nieuwe aangevoerd. Dassen bewaren binnen geen voedsel en ze poepen nooit in huis. Voor hun jongen maken ze wc-tjes. Hun eigen uitwerpselen gaan in gaten in de grond, buiten het hol.
Soms krijgen de dassen inwoning van vossen. Die laten overal etensresten slingeren en poepen wel in de burcht! Ze hebben niet voor niets de bijnaam 'sloddervos':
Echte alleseters
Dassen zijn echte alleseters. Ze scharrelen rond in bosjes, weilanden en boomgaarden en ook bij beken en poelen op zoek naar voedsel. Ze eten: regenwormen, larven van allerlei insecten en honing van bijen, wespen en hommels (met hun dikke vacht hebben ze geen last van steken); graankorrels (maïs), kevers, 'valfruit' zoals appels peren, pruimen en kersen; mollen, egels, muizen en konijntjes; kikkers, padden, kikkerdril, slakken, paddenstoelen, vogels en eieren, aardbeien, bramen, bessen, wilde planten, en knolletjes van een plant die 'daslook' heet.
Dassenpaadjes
Dassen lopen over hun eigen vaste paadjes (wissels) om voedsel te zoeken. Ze hebben een geurklier onder hun staart. Daar komt een geurstof uit die musk heet. Overal laten de dassen wat van die stof achter. Op stenen, aan bomen, in het gras en ook op elkaar. Zo krijg je een speciale familiegeur. Daarmee laten ze aan indringers weten: blijf weg, dit is ONS terrein!
Dassen hebben in hun leefgebied ook allerlei ondergrondse gangen, waar ze vliegensvlug in kunnen vluchten als er gevaar dreigt.
Winter
Dassen houden geen echte winterslaap, maar als het koud is blijven ze dagenlang binnen. Bij strenge winters komen ze alleen naar buiten om wat te drinken en hun behoefte te doen. Ze teren dan op hun vetlaag. Na zo'n winter zijn ze broodmager.
Jonge dassen
In het voorjaar richt het wijfje in de burcht een kraamkamer in, met een bedje van zacht mos en blaadjes. De dassenmoeder werpt meestal 2 jongen, maar het kunnen er ook wel 5 zijn. Een pasgeboren dasje heeft wit donshaar en dichte oogjes. De oogjes gaan pas na een maand open. Dan is zijn kop ook zwart wit geworden.
Na acht weken komen de jongen voorzichtig naar buiten met hun moeder. Iedere nacht gaan ze een beetje verder. Ze stoeien, klauteren, klimmen en krabben aan bomen. En ze leren om zelf voedsel te zoeken. Vaak blijven de jongen nog een winter bij hun ouders, voordat ze de wijde wereld intrekken. Dassen kunnen 12 tot 15 jaar oud worden.
Dassen en mensen
Duizenden jaren geleden leefden er al dassen in ons land. Ze woonden op wat hoger gelegen gronden, waar ze geen natte poten kregen. Later kwamen er ook mensen. Ze gingen ook wonen in het gebied van de dassen. Sinds die tijd werd er op dassen gejaagd.
Ze werden doodgemaakt om hun bont, om hun lange dassenharen, waar penselen en kwasten van werden gemaakt. En omdat ze de akkers van de boeren zouden vernielen. Later kwam er als bedreiging ook nog het verkeer bij. Talloze dieren werden doodgereden. Er bleef haast geen das meer over...
In 1947 werd het verboden om op dassen te jagen. Maar nu is er een ander probleem: hun leefgebieden worden bedreigd. Er komen woonwijken op de plaats van de dassenburchten.
In 1981 werd de Vereniging Das & Boom opgericht, die opkomt voor dassen (en andere marterachtige dieren). Das & Boom is er als de kippen bij als er weer bouwplannen zijn op plaatsen waar dassen leven. Er worden zoveel mogelijk dassentunnels aangelegd, maar helaas sterven er nog elk jaar zo'n 500 dassen in het verkeer. De vereniging heeft een opvangcentrum voor gewonde dassen en jongen van doodgereden moederdieren. Ze worden verzorgd en later weer uitgezet in de natuur.
Maar er is ook goed nieuws. Er zijn nu ongeveer 3000 dassen in Nederland, dat zijn er meer dan 5 jaar geleden! En er leven weer dassen op plaatsen waar ze allang waren uitgestorven! Maar we moeten ze blijven beschermen, anders gaat het toch nog mis.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
De Das
Dassen zijn de
grootse roofdieren van Nederland. Ze lijken een beetje op beertjes. Maar je herkent ze meteen aan hun zwart-wit gestreepte kop. Dassen zijn schuwe dieren. Ze komen pas tevoorschijn als de zon ondergaat. Ze hebben geen natuurlijke vijanden. Hun grootste vijanden zijn mensen en auto's.
Dassen zijn ongeveer 75 cm groot, mèt staart van bijna één meter. Hun kop is zwart wit gestreept, hun ruige vacht lijkt grijs, maar dat komt omdat elke haar zwart en wit gekleurd is.
Het vrouwtje van de das noem je een zeug, het mannetje een beer. Je ziet haast geen verschil tussen beide. De beer is wat forser en de zeug heeft een mooiere staart. Dassen kunnen redelijk zien, maar ruiken doen ze ongelofelijk goed. Ze bewegen zich langzaam, maar als het moet maken ze flinke sprongen. Ze houden van baden en zwemmen.
Dassen hebben zeer gespierde voorpoten. Daar kunnen ze zo snel mee graven, dat je hen met een schop niet bijhoudt! Met hun sterke nagels kunnen ze zelfs in harde grond, zoals leem, mergel en klei graven.
Ondergrondse burcht
Dassen wonen op stille, afgelegen plaatsen. Daar graven ze hun 'burchten'. Dat zijn vaak enorme ondergrondse holen, met lange gangen, verschillende verdiepingen, kamers, kokers voor frisse lucht en zelfs wc's voor de jongen. Ze worden zo knap gemaakt, dat de dassen er veilig zijn bij regen en bosbranden. De burchten worden vaak al eeuwenlang door dassen bewoond. Generaties hebben eraan gebouwd en verbouwd. En nog steeds gaan er dassen mee door, ze worden steeds maar groter. Nieuwbouw komt niet zoveel voor. Dassen hebben dikwijls nog een tweede burcht in de buurt. Een soort vakantiehuis.
Schoon en netjes.
Dassen zijn gezelligheidsdieren, ze kunnen wel met z'n twintigen bij elkaar leven. Toch zijn hun burchten heel schoon en netjes. De kamers zijn ingericht met mos, blaadjes en gras. En regelmatig houden ze grote schoonmaak. Dan gaan de oude spullen eruit, ze worden gelucht of er worden nieuwe aangevoerd. Dassen bewaren binnen geen voedsel en ze poepen nooit in huis. Voor hun jongen maken ze wc-tjes. Hun eigen uitwerpselen gaan in gaten in de grond, buiten het hol.
Soms krijgen de dassen inwoning van vossen. Die laten overal etensresten slingeren en poepen wel in de burcht! Ze hebben niet voor niets de bijnaam 'sloddervos':
Echte alleseters
Dassen zijn echte alleseters. Ze scharrelen rond in bosjes, weilanden en boomgaarden en ook bij beken en poelen op zoek naar voedsel. Ze eten: regenwormen, larven van allerlei insecten en honing van bijen, wespen en hommels (met hun dikke vacht hebben ze geen last van steken); graankorrels (maïs), kevers, 'valfruit' zoals appels peren, pruimen en kersen; mollen, egels, muizen en konijntjes; kikkers, padden, kikkerdril, slakken, paddenstoelen, vogels en eieren, aardbeien, bramen, bessen, wilde planten, en knolletjes van een plant die 'daslook' heet.
Dassenpaadjes
Dassen lopen over hun eigen vaste paadjes (wissels) om voedsel te zoeken. Ze hebben een geurklier onder hun staart. Daar komt een geurstof uit die musk heet. Overal laten de dassen wat van die stof achter. Op stenen, aan bomen, in het gras en ook op elkaar. Zo krijg je een speciale familiegeur. Daarmee laten ze aan indringers weten: blijf weg, dit is ONS terrein!
Dassen hebben in hun leefgebied ook allerlei ondergrondse gangen, waar ze vliegensvlug in kunnen vluchten als er gevaar dreigt.
Winter
Dassen houden geen echte winterslaap, maar als het koud is blijven ze dagenlang binnen. Bij strenge winters komen ze alleen naar buiten om wat te drinken en hun behoefte te doen. Ze teren dan op hun vetlaag. Na zo'n winter zijn ze broodmager.
Jonge dassen
In het voorjaar richt het wijfje in de burcht een kraamkamer in, met een bedje van zacht mos en blaadjes. De dassenmoeder werpt meestal 2 jongen, maar het kunnen er ook wel 5 zijn. Een pasgeboren dasje heeft wit donshaar en dichte oogjes. De oogjes gaan pas na een maand open. Dan is zijn kop ook zwart wit geworden.
Na acht weken komen de jongen voorzichtig naar buiten met hun moeder. Iedere nacht gaan ze een beetje verder. Ze stoeien, klauteren, klimmen en krabben aan bomen. En ze leren om zelf voedsel te zoeken. Vaak blijven de jongen nog een winter bij hun ouders, voordat ze de wijde wereld intrekken. Dassen kunnen 12 tot 15 jaar oud worden.
Dassen en mensen
Duizenden jaren geleden leefden er al dassen in ons land. Ze woonden op wat hoger gelegen gronden, waar ze geen natte poten kregen. Later kwamen er ook mensen. Ze gingen ook wonen in het gebied van de dassen. Sinds die tijd werd er op dassen gejaagd.
Ze werden doodgemaakt om hun bont, om hun lange dassenharen, waar penselen en kwasten van werden gemaakt. En omdat ze de akkers van de boeren zouden vernielen. Later kwam er als bedreiging ook nog het verkeer bij. Talloze dieren werden doodgereden. Er bleef haast geen das meer over...
In 1947 werd het verboden om op dassen te jagen. Maar nu is er een ander probleem: hun leefgebieden worden bedreigd. Er komen woonwijken op de plaats van de dassenburchten.
In 1981 werd de Vereniging Das & Boom opgericht, die opkomt voor dassen (en andere marterachtige dieren). Das & Boom is er als de kippen bij als er weer bouwplannen zijn op plaatsen waar dassen leven. Er worden zoveel mogelijk dassentunnels aangelegd, maar helaas sterven er nog elk jaar zo'n 500 dassen in het verkeer. De vereniging heeft een opvangcentrum voor gewonde dassen en jongen van doodgereden moederdieren. Ze worden verzorgd en later weer uitgezet in de natuur.
Maar er is ook goed nieuws. Er zijn nu ongeveer 3000 dassen in Nederland, dat zijn er meer dan 5 jaar geleden! En er leven weer dassen op plaatsen waar ze allang waren uitgestorven! Maar we moeten ze blijven beschermen, anders gaat het toch nog mis.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
vrijdag 14 december 2007 - 00:08
Tekst aangepast
De das is met zijn lengte van ongeveer één meter het grootste landroofdier van Nederland. Hij weegt gemiddeld twaalf kilo en kan zo'n 15 jaar oud worden. Het dier ziet eruit als een donkergrijs beertje. Karakteristiek en opvallend is zijn zwart-witte koptekening.
Toch laten dassen zich zelden zien; het zijn stille, schuwe nachtdieren. Onder de grond graven dassen hun burcht, een netwerk van gangen en kamers. Zo'n burcht kan uitgroeien tot een enorm holenstelsel. De kamers worden gestoffeerd met droog gras, varens en mos. Op grote stortbergen voor de holen ligt de uitgegraven aarde. Haren of pootafdrukken in het zand getuigen er van de aanwezigheid van dassen. Trouw aan hun woonplaats staat bij dassen voorop. Opeenvolgende generaties bewonen gedurende duizenden jaren dezelfde burcht.
Dassenburchten worden gegraven boven het grondwater, en meestal in hellingen. Heuvels, rivierduinen, bermen van holle wegen en steilrandjes zijn zeer geschikt. Veel burchten liggen er verscholen onder bomen en struikgewas.
Maar dassen vestigen zich ook in vlak terrein, bijvoorbeeld onder een houtwal of een heg en soms in het open veld. Bij iedere burcht hoort een eigen woongebied. De grenzen van dit territorium worden nauwlettend bewaakt.
Behalve trouw aan hun burcht zijn dassen buitengewoon sociaal. In een burcht kunnen meerdere families samenwonen. In speciale kraamkamers werpen de wijfjes gemiddeld drie jongen per jaar. Na een zoogtijd van een paar maanden leren de jongen hun eigen kostje bij elkaar te scharrelen. Uiterlijk het volgende voorjaar trekken veel jonge dassen naar een andere burcht, op zoek naar een partner.
Dassen zijn echte alleseters. Een groot deel van hun voedsel halen ze uit het boerenland. 's Nachts speuren dassen er naar regenwormen, kevers, muizen en kikkerdril, valfruit en maïs. Ze eten ook wilde planten, zoals de knolletjes van aronskelk en daslook.
Al etend doorkruisen dassen hun woongebied, het liefst onder dekking van heggen, houtwallen en bosranden. Gewoontegetrouw als ze zijn, gebruiken ze vaak dezelfde paadjes, de zogenaamde dassenwissels.
In de eerste helft van deze eeuw is op grote schaal jacht gemaakt op Nederlandse dassen. De stand daalde van meer dan 12.000 in 1900 naar ongeveer 1200 in 1960. In 1947 is de das onder bescherming van de Jachtwet gebracht. Daarmee werd de dassenjacht stilgelegd. Alleen in geval van schade verleende de overheid een speciale vergunning om dassen te doden. Daarvan werd tot 1960 evenwel gretig gebruik gemaakt. In dat jaar stopte de overheid met de verstrekking van dergelijke vergunningen. In 1980 waren er in heel Nederland nog steeds maar 1200 dassen. Het groeiende autoverkeer zorgde voor steeds meer verkeerslachtoffers, en steeds meer leefgebied werd vernietigd. Op initiatief van Das&Boom heeft de rijksoverheid toen een beschermingsplan opgesteld om de das voor uitsterven te behoeden. Voorlopig lijkt dat gelukt. Das&Boom houdt regelmatig een landelijke 'volkstelling' onder de dassen. Het aantal dassen wordt nu op 4000 geschat.
vrijdag 14 december 2007 - 00:15
Tekst aangepast
sorry Lysianthus,
jij was echt eerder,
misschien kan iemand mijn antwoord verwijderen, anders wordt het misschien teveel leeswerk
[afbeelding verwijderd niet-https]
das
[afbeelding verwijderd niet-https]
stinkdier
jij was echt eerder,
misschien kan iemand mijn antwoord verwijderen, anders wordt het misschien teveel leeswerk
[afbeelding verwijderd niet-https]
das
[afbeelding verwijderd niet-https]
stinkdier
vrijdag 14 december 2007 - 00:22
niet erg hoor Corrie , ik was juist mijn vergissing aan het corrigeren...............we ware samen , denk ik
vrijdag 14 december 2007 - 00:24
vrijdag 14 december 2007 - 09:37
Tekst aangepast
Hai Lysianthus, wat een leuke foto/plaatje!!!
Nooit geweten dat jullie leuke grapjes hadden
Je hebt het wel weer voor elkaar, op deze manier krijg JIJ de langste topic van het jaar!!!
Gezien de reacties van velen!!
Want, als er 1 schaap over de dam is.....
@Corrielat, had je van deze lieve diertjes wat zaad willen hebben??? 
@Mia, als je zo doorgaat, word jij nog een het zaadofieltje van het Forum!
Groetjes, Jeannette 
Nooit geweten dat jullie leuke grapjes hadden
Je hebt het wel weer voor elkaar, op deze manier krijg JIJ de langste topic van het jaar!!!
Gezien de reacties van velen!!
Want, als er 1 schaap over de dam is.....
@Corrielat, had je van deze lieve diertjes wat zaad willen hebben???
@Mia, als je zo doorgaat, word jij nog een het zaadofieltje van het Forum!
Groetjes, Jeannette
vrijdag 14 december 2007 - 15:35
Tekst aangepast
Nooit geweten dat jullie leuke grapjes hadden ..............wat bedoel je Jeannette???????,,,, dat wij belgen niet kunnen grappen? zoals Mia zei ben ik heel erg adrem..................wanneer jij zulke lieve peentjes post , dan denk ik direct aan de groenten die in mijn fotoarchief zitten hihihihihihi
Mijn ventje zegt soms da&t het mij aan fantasie niet ontbreekt hahahhahij heeft gelijk ...........ik kijk naar de wereld met de zon voor mij dan valt de schaduw achter mij hé.
Mijn ventje zegt soms da&t het mij aan fantasie niet ontbreekt hahahhahij heeft gelijk ...........ik kijk naar de wereld met de zon voor mij dan valt de schaduw achter mij hé.
vrijdag 14 december 2007 - 16:49
Voeg een reactie toe
Log in of registreer om dit onderdeel te gebruiken
