Namibia dag 4 -- 01 november 2010

In de voormiddag vertrekken we vanuit ons logies en rijden op de B1 snelweg in tegenovergestelde richting als gisteren, terug naar het noorden. Dit maar voor heel even want net voorbij Keetmanshoop aan de linkerkant van de highway richting Windhoek komen we al snel aan Karas-park (WP 227). Een feest voor het oog als ik al vanaf de snelweg in de verte de vele honderden jaren oude kokerbomen (Aloe dichotoma zie staan). We slaan een gravelweg in en belanden tussen met afval gemaakte kunstwerken die er heel exotisch uitzien in deze dorre streek
A1451
[afbeelding verwijderd niet-https]
Maar dat is uiteraard niet waarvoor we hier zijn. De kokerboom, nationaal symbool van zowel Namibië als Zuid-Afrika is geeneens een boom maar een gigantische vetplant uit de familie van de Lelieachtigen en meer bepaald uit het geslacht van de Alwijnen. Grootste vertegenwoordiger van dit symbool is de Aloe dichotoma, en dat is de plant waarvoor we hier uiteindelijk zijn. Deze met gladde bast, holle bomen worden maximaal zo’n zeven meter hoog en houden van extreme droogte. Dat is ook waarom ze hier zo goed gedijen tussen de grote ijzerhoudende rotsblokken die als het ware de warmte van de dag opslorpen en die geheel de nacht beetje bij beetje weer afstaan. De holle takken van deze plant werd door de oorspronkelijke bevolkingsgroep van deze streek (de San mensen) als pijlstaarten en kokers gebruikt om hun jachtpijlen in te bewaren, vandaar de naam. Hier alvast enkele fantastische exemplaren van A. dichotoma , planten van 200 tot 300 jaar oud.
A1452/A1465
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat er nog een tweede ‘kokerboom’ bestaat ,maar omdat ik tijdens deze reis uitzonderlijk geen plantenliteratuur bij heb om kilo’s uit te sparen in mijn bagage en dat er in ons logies al twee dagen geen internet verbinding is, waag ik me dus op glad ijs door te verkondigen dat een tweede veel zeldzamere soort veel lager in de stam vertakt en volgens mijn steeds meer falende geheugen naar de naam Aloe pillansii luistert ? Enfin, geen idee of we ver dan dicht bij die tweede soort zijn maar we doen met plezier en bewondering een wandeling door de wijde omgeving terwijl we van het uitzicht van deze buitenaards lijkende reuzen genieten. Inmiddels worden we aandachtig in de gaten gehouden door hagedissen allerlei die zich warmen op de rotsblokken in de ochtendzon
A1457
[afbeelding verwijderd niet-https]

Al gauw ontdek ik een laag bij de grond groeiende Euphorbia-soort die het hier bijzonder moeilijk heeft om te overleven, Verschillende planten hebben er het bijltje bij neergelegd na een ongelijke strijd tegen de droogte
A1462
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
De andere exemplaren zien er alvast beter uit wanneer ze zich kunnen beschermen tegen de uitdrogende wind aan de schaduwzijde van een rotsblok; dit is alvast het enige jonge plantje dat ik er zag.
A1461
[afbeelding verwijderd niet-https]
En dit is een close-up van één der cyatha aan het enige bloeiende exemplaar dat ik vond. Het lijkt mij een plant die tot de koraal-Euphorbia’s behoort, maar ik herinner me die alleen uit Madagascar, opnieuw het falende geheugen en geen back-up om iets op te zoeken helaas.
A1468
[afbeelding verwijderd niet-https]
Na enige tijd kom ik tegenover een tweede grootwordende Aloe-soort, eentje die zijn oude bladeren niet afwerpt zoals A. dichotoma. Helaas geen enkele bloem, daarvoor zijn we echt te vroeg, de eerste regens moeten ook hier nog duidelijk vallen. Hieronder een foto van het enige exemplaar dat er nog met een verdorde bloeiaar stond. Determinatie onmogelijk, of misschien schiet iemand op het plantenforum iets op met de gps-coördinaten voor WP 227 : 26° 25’ 07,7” Zuid tot 18° 11’ 26,3” Oost op een hoogte van 1146 meter ?

A1475
[afbeelding verwijderd niet-https]
Tot slot nog deze uitzonderlijke en mij totaal onbekende observatie ; ik zag alvast één exemplaar van A.dichotoma die aangetast was door een maretak (mistletoe) soort, een bij mijn weten niet beschreven geval van parasitisme bij A.dichotoma (?) Zie bijgaande foto’s als bewijs :
A1480/A1481
[afbeelding verwijderd niet-https]
img]http://i56.tinypic.com/e9uhe0.jpg[/img]
Tot slot zag ik ook nog twee exemplaren van een supergestreste exemplaren van een weinig opzienbarende Sansieveria-soort :
A1487
[afbeelding verwijderd niet-https]
Ook dit nog : ik mocht opnieuw geen souvenir meedoen, en dan maar een foto van de erg originele afvalbakken alhier, afval in afval, = recyclage in het quadraat ?
A1486/A1484
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Tot slot nog dit, na deze stop heeft mijn geo-tagger het om onbekende reden begeven, dus bij de eigenschappen van de foto’s vind u vanaf nu helaas geen lengte/breedtegraad meer en moet ik zoals vroeger weer op mijn ouwe getrouwe Garmin-geko betrouwen om een Waypointlijst aan te maken.
WP228 was meer van hetzelfde maar met minder planten, een ondraaglijke hitte tussen de ijzerklompen (Giant’s Playground genoemd) en na een halfuur hadden we het vanwege de loden hitte hier echt voor bekeken.
WP229 Was een aangename avondwandeling in een dichtbij gelegen kokerboomwoud waar enkele foto’s bij zonsondergang best leuk leken. Vooral met de vele kwetterende wevervogels die in en uit hun reusachtige nesten vlogen.
A1507/A1511/A1524
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Tot zodra er weer online kan worden gewerkt,
Alain

ik ben der stille van geworden, zo mooi daar

Alain die maretak op die A. dichotoma kijkt me een interessante info en de Sansevieria van de S. cylindrica-achtigen. Bedankt voor de fotos, en laat maar komen.

In één woord: geweldig!

Groetjes Rialle