Dag 16 Woensdag 14 maart 2012 Loreto BCS tot Santa Rosalia BCS.

We gaan ervoor, het oorspronkelijke plan was een lazy, hazy day of Summer langsheen de Zee van Loreto naar Mulege, maar toen ik Mulege in 2008 met PK bezocht waande ik me in Blankenberge aan zee en alhoewel ikzelf een kustbewoner ben zeggen die ‘tourist-traps’ me absoluut niets. Dus we stellen een nieuwe eindbestemming vast : Sta Rosalia, een verlopen mijnstad dat zijn beste dagen lang achter zich heeft liggen maar dat nog een bestaansreden heeft omdat hier de ferry naar het vasteland van MX tweemaal per week vertrekt. Dat was oorspronkelijk ook mijn bedoeling maar bij de voorbereiding van deze reis wist ET me te vertellen dat het verboden is om met een Amerikaanse huurwagen een ferry te nemen in MX. Raar verhaal aangezien we toch in hetzelfde land blijven, zijnde Mexico en ik een verzekering betaalde voor geheel het land. Nu, het zij zo en een mens moet er zich hier af en toe bij neerleggen.
We hebben grote plannen over een paar dagen en daarom gaan we voor we Loreto verlaten langs bij twee agentschappen die vluchten inrichten tussen de eilanden en het vasteland. Voilà, het hoge woord is eruit overmorgen nemen we de vlucht naar Isla Cedros in de Stille Oceaan.
Nadat we beiden wat cash hebben getankt bij de ATM van Loreto wring ik me achter het stuur van onze Jeep terwijl Eunice naar haar ‘housesitter’ en de dierenarts belt om te horen hoe dat nu met haar hond zit, het nieuws is blijkbaar minder slecht dan ze had verwacht en dat zorgt ervoor peil van haar humeur weer op goed komt te staan. Gracias Eunice !
We rijden noord vanuit Loreto en verlaten de M1 voor een eerste maal wanneer we links afslaan op een erg stoffige landweg richting de heuvels van San Isidorio (aan heiligen echt geen gebrek in dit katholieke land). Opnieuw dringt het tot ons door dat het hier al enkele jaren echt wel extreem droog is geweest, struggle for life is volop bezig. Ik moet hier eerlijkheidshalve vermelden dat ik vóór mijn eerste reis met ET naar MX in 2009 amper het verschil kende tussen de diverse Bursera’s die we overal zien in dit land. Terwijl ik dit verhaal aan het intikken ben ik letterlijk met Eunice aan het discussiëren hoe je de geur van Bursera’s zou beschrijven. . . ik weet van mezelf dat ik een slechte neus heb maar houd de geur op een mengeling van terpentijn en de geur van vers dennenhout terwijl zij het veeleer over een muntgeur heeft. We komen overeen dat geuren erg moeilijk te beschrijven zijn. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dit. Waar we nu zijn zien we vaak B.microphilla en B. hindsiana broederlijk naast elkaar staan, de eerste met de typische witte stammen, de laatste met zijn prachtig donkerrode takken. Inmiddels ruik zelfs ik met mijn slechte neus het verschil tussen beide prachtbomen :
[afbeelding verwijderd niet-https]
A5807
Bij een volgende stop (WP409) langs dit pad zie ik enkele fantastische Ferocactus rectispinus cactussen, het lijkt er haast op dat hoe verder we van de mainroad afrijden, hoe langer de centrale naalden worden, let ook op de erg vele ribben op deze volwassen plant en de kale Palo verde achter de plant :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A5816/A5818
De ingeslagen weg loopt dood bij een schamele boerderij net voor enkele opmerkelijk scherpe bergpieken :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A5827/A5828
De veel kleinere F.rectispinus planten die ik hier zie wil ik graag herdopen als superrectispinus met een rollende R, zoals de Mexicaanse reclamespots op televisie het doen als ze over de Superrrrrmercado hebben (supermarkt). De centrale spines zijn onmeetbaar met mijn schuifpasser, om toch tot een idee te komen slaakt ET een kreet van bewondering en zegt me mijn balpen aan één van die naalden te haken. Ziehier het resultaat, ik mag me niet voorstellen dat we ooit op zoiets vallen tijdens deze reis

[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A5829/A5831/A5833
Wie er even de kaart van Baja California wil bijhalen (Google Earth might be a suggestion) kan misschien zien dat er aan de kant van de Zee van Cortez een soort penunsilla, landtong zit tussen Muleje en Santa Rosalia. Dat is een stuk van BCS dat wij nog niet eerder hebben bezocht en dat is waarom we hier zijn natuurlijk dus slaan we blij gemutst deze nieuwe dirtroad in, amper bestaande op de topografische kaarten waar de co-piloot van dit avontuur dagelijks nieuwe wegen zit op af te speuren. Wat ons hier weeral opvalt is de onvoorstelbare droogte waar dit gebied mee te maken krijgt. Elke levensvorm, flora en fauna is hier onder compleet levensbedreigend gevaar, al moet gezegd dat dit soort onkruid (M.poselgeri) na een poos begint tegen te steken vanwege steeds supergestresseerd en ultra-lelijk in deze omstandigheden.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A5856/A5857
Enkele meters verder op zie ik dat zowaar dat cardons door het vee worden aangevreten uit algemene wanhoop door deze droogteperiode. Helaas zonder resultaat voor wie hier van de landbouw moet proberen te leven; ik zie bij een volgende stop onder andere deze gieren die feesten op maar liefst zeven dode koeienkadavers :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A5861/A5865
Een paar meter verder zien we wat we tot hiertoe maar weinig konden bewonderen wegens alomtegenwoordig gumossus en schottii, de eerste krijgt nu een extra kans vanwege de cristaatvorming

[afbeelding verwijderd niet-https]
A5867

Deze avond lekker gegeten om daarna geheel de ‘stad’ te hebben rondgereden om een spuitbus antivermuft te kopen en onze kamer alsnog leefbaar te maken. Daarna mijn jaarlijkse ‘ik ben op vakantie en wil dus graag weten hoe een locale kapper werkt …
Alain

donderdag 15 maart 2012 - 08:07