Over maretak ondergrondse knollen purperen regen en gouden ballen een alternatief Chileens kerstverhaal Episode 5

’s Anderendaags vertrekken we al vroeg in de ochtend richting NP Llanos de Challe. De weg vinden in Chili is niet altijd vanzelfsprekend omdat we er dikwijls aankondigingen zien van deze soort
[afbeelding verwijderd niet-https]
Later die voormiddag komen we dan toch aan de ingang van het grote nationale park
[afbeelding verwijderd niet-https]
Na onze verplichte registratie (een mens weet maar nooit wat ons kan overkomen in dit reusachtige park)
[afbeelding verwijderd niet-https]
probeert de parkranger aan Marijke uit te leggen welke richting we moeten volgen om te zien waar we voor zijn gekomen, namelijk de grootste en meest indrukwekkende Copiapoa soort, C. dealbata.
[afbeelding verwijderd niet-https]
Al snel komen we de eerste grote groepen vormende C. dealbata tegen, de grootste concentraties groeien net achter de kustlijn van de Stille oceaan
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
heel af en toe staat er een bloem open op deze impressionante reuzengroepen
[afbeelding verwijderd niet-https]
Net als wij allen gaat ook Bart door de knieën voor deze prachtige planten
[afbeelding verwijderd niet-https]

Ten noorden van de stad Huasco staan wij in volle verwondering wanneer we plots bij een ons totaal onbekende, geheel verschillende Euphorbia staan. Dit is duidelijk geen Euphorbia copiapina, daarvoor verschilt de bladvorm te erg van de eerder geziene planten. Geen van ons weet welke soort dit wel mag zijn :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Ook hier probeer ik een exemplaar uit te graven en al snel blijkt dat deze Euphorbia een veel grotere langwerpige onderaardse knol heeft dan de E. copiapina die we eerder zagen.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Van deze Euphorbia soort bestaan er twee verschillende vormen, de hierboven getoonde soort die ten noorden van Huasco groeit met grotere groene bladeren en de volgende dag vinden we zowaar de nog zeldzamere vorm ten oosten van Huasco met smallere, kleinere en veeleer purperen bladeren :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]

Na onze reis sta ik te popelen om uit te zoeken wat we nu wel gezien mogen hebben, ook en vooral omdat Paul had aangekondigd dat hij graag een artikel wou publiceren over onze ontdekkingen. Daarom stuur ik een mail naar professor Buddensiek met onze bevindingen en foto’s van de geziene planten. Hij antwoordt me dat hij hier niets van af weet maar belooft me in zijn kennissenkring te vragen wie weet wat we gezien mogen hebben. Enkele weken later stuurt hij me een bericht dat hij in Berlijn iemand heeft gevonden die al zijn hele leven in de ban blijkt van ondergrondse Euphorbia’s uit de Chileense Atacama woestijn. Hij vertelt me erbij dat Wolfgang Ewest helaas geen email adres heeft maar hij bezorgt me wel zijn postadres. Gewoon geworden aan het bliksemsnelle email verkeer valt het me zwaar om met laatstgenoemde via het ouderwetse briefschrijven te communiceren, maar alles komt al gauw goed. Na enkele weken over en ’t weer geschrijf stuurt de heer Ewest mij een exemplaar van een mij tot dan toe ongekende tijdschrift, Avonia, waarin hij een artikel heeft gepleegd over deze uitzonderlijke groep van de wolfsmelkfamilie. Ik scan dat artikel in en mail deze door naar PK die zo eindelijk de naam kent van ons onderaardse juweel uit Huasco. Blijkbaar zijn wij de uitverkoren getuigen geweest van de bovengrondse bloei en vruchtzetting van beide vormen van Euphorbia thinophila ! Ook deze werd door Philippi beschreven in 1873 (in de analen van de universiteit van Chile boek 43) om daarna zo goed als vergeten te zijn geworden in de plantenliteratuur.

Wiebe,
wat bedoel je met kleine foto's??

De foto's van het verslag verdringen hier zelfs de zo door Willy (Parodias) verguisde banners aan de rechtzijde.

Met veel dank aan de verslaggever. Ik vind de serie gewoon..... mooi.

groetjes,

Rita

En nu ga ik episode 6 bekijken

Rita,

Ik schrijf over de kleine foto's bij het artikel in Euphorbia World!

Wiebe

AlainFSD

weeral een mooie reportage die u hier laat zien met schitterende foto van Copiapoas en Euphorbias. heb er weer van genoten

Spectaculair die Copiapoa's, denk dat je er "live" toch even bij stil staat. En wat betreft die Euphorbia's ... denk dat dit een uniek moment moet zijn geweest voor jullie ... zo te lezen.
Prachtig !

Alain,

die Copiapoa's man, kippevel moet je daarvan krijgen als je dat zo voor je ogen ziet, fenomenaal die groepen en die epidermis, waw !

Marc

echt prachtig ! Geen zaden kunnen oogsten van de Copiapoas ?