Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Ik spring enkele dagen vooruit met mijn verhaal, het is mijn absolute hoop om ooit gedurende mijn leven Euphorbia copiapina te zien te krijgen en het ziet er goed uit, zeer goed wanneer we op zoek gaan naar een Eriosyce soort in de duinen in de brede omgeving van Copiapo. Euphorbia copiapina is een heel rare plant, summier beschreven door R.Philippi in zijn bekende werk ‘Reise durch die Wüste Atacama‘ uit 1860. Deze plant vormt een raapvormige ondergrondse knol die daar soms jarenlang onaangeroerd en in slaaptoestand ligt te wachten op een zeldzame regenbui. Pas dan stuwt ze enkele spaarzame groene takken tot boven het aardoppervlak waar ze in een zeer korte periode voor het nageslacht dient te zorgen. In een periode van enkele dagen, maximaal weken worden de cyatha gevormd met meteen daarna drie snel rijpende zaden per vrucht die na kieming opnieuw een onderaards knolletje vormen. In de zandwoestijn rondom Copiapo staan net als tijdens onze ‘Purple rain’ ervaring ook hier de woestijnbloemen volop in bloei zover het oog reiken kan. De Calandrinia’s die we eerder zagen zijn hier niet alleen purper maar een bonte mengeling van gele, rode, roze, witte en uiteraard ook purperen exemplaren: [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] [afbeelding verwijderd niet-https] Terwijl Anne, Bart en Paul overleg plegen bij een kaart op een van onze Hilux-wagens [afbeelding verwijderd niet-https] loop ik door de knieën gezakt één van de vele zwartwit gekleurde grote kevers na die in groten getale doorheen het zand spurten [afbeelding verwijderd niet-https] Paul, Anne en Marijke gaan rechts van de zandpiste op onderzoek terwijl Bart en ikzelf links van dat pad gaan wandelen. Terwijl we neus op de grond gericht tussen de Calandrinia’s lopen te zoeken is het al na enkele meters prijs, daar staat er één te blinken in al zijn pracht, om heel zeker te zijn breek ik snel een takje af en daar komt het typerende Euphorbia latex uitgedruppeld, we hebben ze dus gevonden, dit juweeltje : [afbeelding verwijderd niet-https] Driftig beginnen Bart en ik met onze handen rond de groene bovengroei te graven om ons ervan te vergewissen dat het hier wel degelijk over het knolgewas gaat waar we op hopen. [afbeelding verwijderd niet-https] Minuten later staan we met het kleinood tussen onze vingers recht en kijken elkaar kijken elkaar breed glimlachend aan [afbeelding verwijderd niet-https] Ik draai me om wanneer ik Paul vanuit de verte hoor brullen : ‘EUPHORBIA’S !’ De man komt naar ons toegelopen met de melding dat hij met zijn hand over een plantje heeft gewreven en dat zijn handpalm in blaren was getrokken vanwege zijn gekende gevoeligheid voor het irriterende Euphorpbia sap. Grijnzend toon ik hem wat Bart en ikzelf hebben uit de grond gehaald en met mijn meest brede glimlach antwoord ik hem ‘ in sanddunes around Copiapo. Er blijken vele honderden E.copiapina’s aan hun reproductieve periode te zijn begonnen wanneer we het zandveld verder onderzoeken. Wat mij betreft kan deze reis al niet meer stuk en er komt meer, onverwacht veel meer wanneer we morgen met ons vijven via een nationaal park naar Huasco trekken.
Heb je daar nog planten van in leven , aangezien we deze nergens tegenkomen veronderstel ik dat het ook een moeilijk baasjes is die zich niet zomaar laat " ver-West-Europesen " !
Heb je daar nog planten van in leven , aangezien we deze nergens tegenkomen veronderstel ik dat het ook een moeilijk baasjes is die zich niet zomaar laat " ver-West-Europesen " !
Neen Dirk, totaal niet te doen, volgens mijn informatie zijn deze planten alleen te bewonderen in de natuur zelf (na een El Niño jaar) en in de tuin van de universiteit van Heidelberg.
En hier nog een. 't Lijkt een diepe kuil. Hoe groot is die knol. (foto's kunnen soms zo'n verkeerd beeld van iets geven) Harry
Klopt Harry, de knollen zijn niet zo groot (zie foto waar ik die in mijn hand hou) maar die knollen zitten wel niet onder de bodem maar behoorlijk wat dieper.
Dat moet prachtig zijn al die verschillende kleuren van bloemen zo in de natuur. Die Euphorbia is ook gewoon schitterend en is ook wel een hebbe dingentje