menu
Tuinadvies
Geef dit een bloemetje 0

Over maretak ondergrondse knollen purperen regen en gouden ballen een alternatief Chileens kerstverhaal Episode 3

Ga naar meest recente reactie

AlainFSD

AlainFSD

Rond Taltal, een kleine stad aan de kust temidden de barre woestijn staan een hoge concentratie aan Copiapoa soorten die allen te bezoeken zijn in een dagrit mits degelijk 4 X 4 vervoer.
[afbeelding verwijderd niet-https]
Omdat PK en ikzelf in het internetcafé bericht hebben gekregen van MH & BH dat ze er over een paar dagen aankomen en ons zullen contacteren met hun iridium telefoon besluiten we alvast de diverse Copiapoa soorten te gaan opzoeken in de wijde omgeving. Ik wil vandaag dan ook graag stilstaan bij één van die daguitstappen.
Onmiddellijk ten noorden van Taltal ligt haaks op de kust een vallei, eigenlijk een kloof tussen de heuvels van het kustgebergte dat gekend is als de enige habitat van Copiapoa krainziana, namelijk de Quebrada San Ramon :
[afbeelding verwijderd niet-https]
PK waarschuwt AA en mezelf ervoor voldoende frisdrank en water mee te nemen want we zullen tijdens deze trip niets anders tegenkomen dan cactussen en hagedissen.
Wanneer we de wagen bij het strand parkeren lijkt een eenzame gier ons oplettend te volgen van op zijn uitkijkpost
[afbeelding verwijderd niet-https]
Ook al is het hier extreem droog, toch vinden we in de San Ramon vallei op verschillende plaatsen moerasachtige plekken, nooit meer dan enkele vierkante meters groot en met metershoge grassoorten. Blijkbaar wordt de ondergrondse watertafel, gevoed door het water uit de Andes hier tot op grondniveau omhoog gedrukt tussen de rotsen van het kustgebergte.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Al gauw zien we de eerste exemplaren van Copiapoa krainziana verschijnen
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
En dan komen we bij het enige bloemdragende exemplaar dat we vandaag zullen zien
[afbeelding verwijderd niet-https]
Even verderop zien we de tweede Copiapoa soort die in deze vallei groeit en die we meestal kennen onder Ritter’s naamgeving : C. eremophila. Tegenwoordig wordt deze beschouwd als een bergvorm van C. haseltoniana
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Kleinere exemplaren ‘zaailingen …’ vinden we sporadisch tussen rotsspleten
[afbeelding verwijderd niet-https]
Dan staan we weer oog in oog met heel oude C. krainziana planten
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Om dan weer ‘zaailingen’ van beide soorten in dezelfde barst van een rotsblok te zien. Ik heb er even mijn polshorloge naast gelegd om een idee te krijgen over de grootte van deze plantjes.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Het enige dier dat we vandaag zullen zien is dit schuwe hagedisje
[afbeelding verwijderd niet-https]
De quebrada San Ramon is immers een heel desolate plaats met weinig begroeiing, kale rotsen met hier en daar ter versiering van het landschap een enkele pluk C. krainziana
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
We wandelen onder een verticale rotswand waarvan blijkt dat talloze C. krainziana in de barsten en spleten van die wand groeien
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Na een lange warme dag is het ook voor getrainde cactusreizigers even op adem komen voor we besluiten om terug naar Taltal te rijden waar we een welverdiende douche nemen voor we gaan eten in het restaurant van Club Taltal.
[afbeelding verwijderd niet-https]
zondag 21 december 2008 - 22:39
stekeltje

Stekeltje

Ik zit hier met open mond te gapen naar die prachtige copiapoa's....
zondag 21 december 2008 - 23:07
Wiebe

Wiebe

Hoe vaak je dit soort standplaatsopnames ook ziet, je blijft je verbazen over de extreme omstandigheden waaronder sommige van deze planten groeien.

Wiebe
zondag 21 december 2008 - 23:19
Harry54

Harry54

Exact, ik dacht precies hetzelfde als Wiebe. In die scheuren sijpelt van water/condens. Waar haalt een plant verder voedingsstoffen?
Harry
maandag 22 december 2008 - 07:44
linkin711

Linkin711

en dan vraag ik me weer af ...hoe kunne die zich in die rotsspleten vastzetten???

maar toch heel mooi
maandag 22 december 2008 - 08:46
Alain1

Alain1

Ongeloofelijk waar die planten zich vestigen ... maar ja als er niets anders is dan een spleet moet je er van profiteren hé.
Wat betreft die gier ... denk dat hij zat te waterbekken om eens te pikken in Westeuropeanen, hij zou nogal zijn buik kunnen vullen met Alain Buffel ... Eten voor een gans jaar!

Als ik nog wat vragen mag : welke apparatuur gebruiken jullie (camera's, lenzen)???
maandag 22 december 2008 - 09:18
maurice2

Maurice2

AlainFSD

Dit is gewoon schitterend hoe jij ons laat meegenieten van die mooie Copiapoas in hun natuurlijk habitat. laat er nog maar andere soorten van verschijnen, dat zal wel komen zeker u kennende
maandag 22 december 2008 - 09:47
jumperke

Jumperke

Prachtig!

jerko
maandag 22 december 2008 - 11:52
Wardje

Wardje

Hoe vaak je dit soort standplaatsopnames ook ziet, je blijft je verbazen over de extreme omstandigheden waaronder sommige van deze planten groeien.

Wiebe


Ik dacht dus ook zo, hoe kunnen die planten overleven in zo'n extreme omstandigheden, ver-bluf-fend gewoon.
dinsdag 23 december 2008 - 20:24

Voeg een reactie toe

Log in of registreer om dit onderdeel te gebruiken
Terug naar boven icoon